«Ό,τι και να γίνει δεν θα σε αφήσω!» (English version follows)

Η ιστορία του τρίχρονου Λούκας που έχει μπροστά του ένα καλύτερο μέλλον

«Θυμάμαι σαν τώρα, την πρώτη φορά που τον αντίκρυσα. Η μαμά του μπήκε στο Διαπολιτισμικό Κέντρο «Πυξίδα» του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες τραβώντας τον από το μπράτσο. Η μητέρα, μια πανύψηλη γυναίκα από το Κονγκό, με άγριο βλέμμα, ζητούσε να μάθει ελληνικά. Μου έκανε εντύπωση που και οι δύο απέφευγαν να μας κοιτάξουν.

Οι πρώτες μέρες στην τάξη προσχολικής αγωγής, που απασχολεί δημιουργικά τα παιδιά την ώρα που οι γονείς τους παρακολουθούν τα μαθήματα ελληνικών, ήταν ιδιαίτερα δύσκολες. Ο τρίχρονος Λούκας* κινούνταν στον χώρο σαν σβούρα. Ανακάτευε τα πάντα, χτυπούσε τα άλλα παιδιά, δεν άφηνε να τον αγγίξουν και δεν κοιτούσε ποτέ κανέναν. Του άφηνα χώρο για να εκφραστεί, να νιώσει πρώτα ασφαλής ώστε μετά σιγά σιγά να αρχίσουμε να βάζουμε όρια, όμως ο Λούκας συνέχιζε να έχει ακραία συμπεριφορά.

Κάποιες φορές, χρειαζόταν να φωνάξουμε τη μητέρα του από το μάθημα στη διπλανή αίθουσα για να τον ηρεμήσει. Εκείνη δεν έκρυβε την αγανάκτησή της. Καταλάβαινα όμως ότι ένιωθε ταυτόχρονα μεγάλη ντροπή. Άρχισα να της μιλάω κάθε φορά που τελείωνε το μάθημα. Της έλεγα πόσο καλό και έξυπνο παιδί είναι ο Λούκας. Της έλεγα ότι με λίγη υπομονή θα μάθει να παίζει και να συνεργάζεται. Στην αρχή με κοίταζε δύσπιστα. Σιγά σιγά άρχισε να ακούει τα λόγια μου με ανακούφιση. Έμαθα ότι έμενε μόνη της με τον Λούκας σε μία κατάληψη. Δεν ένιωθε καθόλου ασφαλής.

Μέρα με τη μέρα ο Λούκας έδειχνε σημάδια βελτίωσης. Δοκίμαζε όμως συνεχώς τα όριά μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φορά που τον σήκωσα επειδή χτυπούσε τα άλλα παιδιά. Έστρεψε την οργή του σε μένα. Με χτυπούσε, με κλωτσούσε, με δάγκωνε. Δεν ξέρω που τη βρήκα τη δύναμη. Παρέμεινα να τον κοιτάζω ήρεμα και να του λέω γλυκά: «ό,τι και να γίνει δεν θα σε αφήσω!» Ένιωθα ότι αν εκείνη τη στιγμή δεν παρέμενα κοντά του, αν τα παρατούσα, πιθανότατα κανείς άλλος δεν θα του έδινε μια ευκαιρία.

Μετά από αυτό, η συμπεριφορά του Λούκας άλλαξε εντελώς. Κάθε μέρα γινόταν κάτι μαγικό. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον είδα να παίζει με ένα άλλο παιδί. Την πρώτη φορά που με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε να καθίσω δίπλα του για να παίξουμε. Όταν χορέψαμε χτυπώντας ρυθμικά μια παλέτα με ένα πινέλο… Και η μητέρα του μαλάκωσε. Άρχισε να τον φροντίζει περισσότερο. Ο Λούκας ερχόταν πια στην τάξη καθαρός, φορώντας τα καλά του ρούχα.

Κάποια στιγμή σταμάτησαν να έρχονται στην Πυξίδα. Η Κοινωνική Λειτουργός του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες τους αναζήτησε. Μάθαμε ότι είχε εκκενωθεί η κατάληψη στην οποία έμεναν και ότι ο Λούκας και η μαμά του είχαν βρεθεί στον δρόμο. Η Κοινωνική Υπηρεσία του ΕΣΠ έκανε τις απαραίτητες διαδικασίες ώστε να βρεθεί ένα ασφαλές κατάλυμα.

Σήμερα, η μητέρα του Λούκας εκτός από τα μαθήματα Ελληνικών στην Πυξίδα, συνεργάζεται με τον εργασιακό σύμβουλο του ΕΣΠ, ώστε να αποκτήσει τις απαραίτητες δεξιότητες για να ενταχθεί στην αγορά εργασίας. Τον Λούκας, τον γράψαμε στο νηπιαγωγείο ως προνήπιο και τα πηγαίνει πολύ καλά».

Κ.Π.

Νηπιαγωγός

Απαντώντας με έναν ολιστικό τρόπο στις ανάγκες τους και υποστηρίζοντας εξατομικευμένα τους πρόσφυγες, μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά στη ζωή τους. Μπορούμε να τους βοηθήσουμε να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον. Μια μικρή ή μεγαλύτερη δωρεά θα μας δώσει τα μέσα να σταθούμε δίπλα σε ακόμα περισσότερους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη. 

Σήμερα στην Πυξίδα:

- Περισσότεροι από 120 ενήλικοι και ανήλικοι παρακολουθούν μαθήματα Ελληνικών για αρχάριους και προχωρημένους.

- Λειτουργεί καθημερινά νηπιαγωγείο για παιδιά 0-5 ετών, προκειμένου να απολαμβάνουν ψυχαγωγικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, την ώρα που οι γονείς τους παρακολουθούν τα μαθήματα. 

- Οικογένειες λαμβάνουν υποστήριξη στην εγγραφή των παιδιών τους στα σχολεία. Από τον Σεπτέμβριο, 30 παιδιά έχουν ενταχθεί στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Δημόσια Εκπαίδευση και 10 ενήλικες έχουν εγγραφεί σε Εσπερινό ΕΠΑΛ.

- Λειτουργεί πρόγραμμα πρωινών δραστηριοτήτων ένταξης για παιδιά εν αναμονή της τοποθέτησής τους στο δημόσιο σχολείο ενώ πολλοί μαθητές δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου υποστηρίζονται καθημερινά στο διάβασμά τους για το σχολείο.

- Λειτουργεί Σχολή Γονέων.

- Λειτουργεί το Γραφείο Απασχόλησης του ΕΣΠ. Την προηγούμενη χρονιά, το 40% των υποψήφιων που έλαβαν υπηρεσίες από το Γραφείο Απασχόλησης του ΕΣΠ, εντάχθηκαν επιτυχώς στην αγορά εργασίας.

Με 2.000 ευρώ εξασφαλίζεται η λειτουργία της ΠΥΞΙΔΑΣ για έναν μήνα.

Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε το έργο μας στην Πυξίδα.

Σας ευχαριστούμε!

“I won’t give up on you!”

The story of a three-year-old boy, Lucas, who has now a better future

“I remember the first time I saw him. His mother entered “PYXIDA”, GCR’s intercultural center, dragging him from the arm. She was a very tall woman with a harsh look on her face, asking to attend any Greek language lessons. I noticed that both of them were avoiding eye contact.

The first days in the early childhood program, where children are creatively engaged while their parents are taking Greek lessons, were particularly difficult. The three-year-old Lucas was moving around like a hurricane, shuffling everything and being aggressive with the other children. He was not allowing me to hold him. I gave him space to express himself, to feel safe so that we could slowly start setting rules, but Lucas continued to have a disruptive, even explosive, behavior.

Sometimes, we had to call his mother from her class in the next room to calm him down. She could not hide her indignation, yet at the same time, she was also feeling embarrassed. I started talking to her every time after class. I told her what a smart boy Lucas is. I assured her that with a little patience he would learn to play and collaborate with others. At first, she looked at me in disbelief. Slowly she began to listen to my words with relief. She told me that she was living alone with Lucas in a squat. She did not feel safe at all.

Day after day, I was watching Lucas’ behavior getting better. But he was constantly testing my limits. I will never forget the time I held him in my arms because he was hitting the other kids. He turned his anger on me. He was hitting me, kicking me, biting me. I really don’t know where I found the strength. I was looking at him calmly saying: "no matter what you do, I will never give up on you!" I felt at that time that if I didn’t stay close to him, if I gave up, probably no one else would give him a chance.

After that day, Luke's behavior changed completely. Every single day magical things were happening. I remember the first time I saw him play with another child. The first time he grabbed my hand and asked me to sit next to him. When we danced to our music tapping a palette with a brush… And his mother’s behavior soon became softer. She started taking care of him more. Lucas was now coming to class wearing clean, nice clothes.

And then, one day they stopped coming. GCR’s social worker tried to contact them. We found out that the squat they were living in had been evacuated and that Lucas and his mom were sleeping rough on streets across Athens.

GCR’s Social Service followed the procedures to secure them safe accommodation. Today, in addition to taking Greek language lessons in PYXIDA, Lucas's mother is attending job counseling sessions offered by GCR, in order to acquire the necessary skills to enter the labor market. Lucas is attending kindergarten as a preschooler and is doing great ".

K.P.,

Kindergarten teacher

By responding in a holistic way to the refugees’ needs, we can make a difference in their lives. We can help them build a better future.

Today in PYXIDA:

- More than 120 adults and minors attend Greek language lessons, beginners to advanced.

- A child-friendly space operates daily, so that toddlers 0-5 years old, can enjoy recreational and educational activities, while their parents attend classes.

- Families receive support in enrolling their children in schools. Since September, 30 children have joined the primary and secondary public schools and 10 adults have enrolled in vocational high schools.

- Children waiting for their placement in public schools can benefit from educational day activities, while many who have started attending school, receive help with their homework.

- Families can join our parents' group to meet other families with similar needs.

- Interested individuals can benefit from the range of services offered at GCR’s employment office. Last year, 40% of people enrolled in our program, successfully entered the labor market.

2.000 euros cover the operational expenses of PYXIDA for one month.

Your donation will give us the means to help even more people who need our support. Help us to continue our work in “PYXIDA”.

Thank you!